Herstel :: Een leven van herstel leven

18 februari 2018
Ds. Dennis Mohn
Matteüs 6:11, Exodus 16:1-31
Print Friendly, PDF & Email

Samenvatting

In het gebed dat Jezus Zijn discipelen heeft geleerd lezen we deze ene regel die ons nogal aan het denken kan zetten als het gaat over hoe een leven van herstel leven: “Geef ons heden ons dagelijks brood.”Wat als er geen perspectief is in het leven? Wat als waar we vandaan komen, ons verleden, zo veelbelovend was, het heden wazig en onbegrijpelijk, onze blik vertroebeld, en de toekomst ons lijkt te beroven van elke belofte?

In Exodus 16 lezen we het verhaal van hoe God voorziet. De Israëlieten wilden liever weer terug naar Egypte (een misleidende nostalgie). Zonder het door te hebben zeiden de Israëlieten dat ze liever weer slaven wilden zijn dan vrij. In iedereen sluimert de angst het heden en de toekomst niet te overleven. En dan plaatsen we onze hoop vooral in het verleden, waar geen hoop te vinden is. Hoop is per definitie een verlangen voor de toekomst.

Het probleem met de woestijn van Sin is dat het zich bevindt tussen twee op dat moment gewenstere plaatsen. En juist daar, op het moment dat ze het vertrouwen in hoop waren kwijtgeraakt en dit vervingen door een angstig verlangen, stelde God juist dat nieuw te leren vertrouwen in Hem op de proef.Het vooruitzicht op het beloofde land was niet genoeg. Een droom over een betere toekomst zal nooit genoeg zijn, als je niet leert wat het betekent te leven van goddelijke leiding in je dagelijks bestaan om daar te komen.

Het brood uit de hemel is resistent tegen één van de meest basale verlangens van de mens: opslaan en verzamelen. Het is deel van Gods nieuwe weg, Gods goddelijke proces van herstel, om oude patronen, maatstaven en gedrag te vervangen met een nieuw leven uit Gods voorziening. Gods brood komt elke dag opnieuw en moet elke dag opnieuw worden ingezameld. De genade van God vraagt van ons te leven in een ritme waarin we ons dagelijks opnieuw afhankelijk stellen van Hem.

Er is per definitie geen hoop in het verleden, en er is ook geen hoop in een droom van de toekomst als we vergeten met Hem te leven in het midden.Een leven te leven van herstel betekent dat we in dat goddelijke proces van herstel leven in de dagelijkse afhankelijkheid van Hem en hoe Hij wil en zal voorzien vandaag.

Vragen

  1. Ken je het fenomeen van een misleidende nostalgie, dat vroeger alles beter was? Was dat echt zo of halen we negatieve herinneringen moeilijker naar boven?
  2. Herken je de uitdaging dat een droom van een betere toekomst niet genoeg is? Heb je meegemaakt dat een droom vervaagd is? Wat was hier aanleiding voor?
  3. De Israëlieten moesten leren leven in de dagelijkse voorziening van God zodat ze vooruitkwamen. Hoe zouden wij vandaag moeten leven zodat de droom niet vervaagt?
  4. Lees Johannes 6:30-40. Wat betekent het voor jou persoonlijk als je bid: “Vader, geef ons heden ons dagelijks brood?”