...thuis verder!

[printfriendly]

Vaak is er dit gevoel: Ik pas niet in deze wereld. En dan weten we ons geen houding te geven in dit leven. Petrus, Jakobus en Johannes beleefden ook zo’n moment daar op die berg waar Jezus van gedaante veranderde. En bij het afdalen had Jezus het dan ook nog over Zijn opstanding uit de dood. De drie discipelen snapten er niks meer van. En er zijn genoeg mensen in het geloof onderweg die zich hetzelfde afvragen: Wat heeft dit allemaal te maken met al het andere?

Als we kijken naar de Bijbel en waarom dan de opstanding komen we ook snel bij de leer van verlossing. Wat we vooral in dit land met haar unieke kerkgeschiedenis zien is dat het woord ‘verlossing’ vaak opgevat wordt als een juridisch of dogmatisch begrip. Jezus vervulde als het ware een juridische eis aan het kruis.

Maar in de vroege kerk werd de dood van Jezus aan het kruis juist veel meer gezien als een strijd tussen God en de duivel. Voor hun was duidelijk: Jezus aan het kruis pakt in eerste instantie de dood aan, in de tweede plaats pas de schuld (1 Joh. 3:8b). Het was vooral de overwinning van de heerschappij van de dood over de hele schepping! Daar aan het kruis was het de bedoeling dat de mens gered zou worden voor de dood zodat de mens zijn oorspronkelijke doel zal bereiken: te leven in Gods vriendschap om Gods heerlijkheid te weerspiegelen, voor eeuwig.

En dan, als de erfenis van Adam dus meer dood is dan schuld, is het meer dan logisch dat we meer nodig hebben dan alleen een vrijspraak van schuld – wat we dan nodig hebben is boven alles een opstanding uit de dood! De opstanding nodigt ons uit om onszelf een nieuwe houding te geven. Een houding die weet dat er is afgerekend met de dood daar aan het kruis en nu stappen we in dit nieuwe leven met de kracht van Zijn opstanding (Filippenzen 3:10) zodat wij steeds meer worden zoals Hij, zodat deze wereld steeds meer wordt zoals Hij. De grenzen van deze wereld zijn verbroken. Er ontstaat iets groters. Wij zijn nu al in staat om koninkrijk te creëren en te zijn in deze gebroken wereld. De nieuwe wereld die op ons wacht!

Dus als je het gevoel hebt dat je niet in deze wereld past dan is dat een goed begin. Want als je het gevoel hebt dat je niet in deze wereld past, ben je blijkbaar gemaakt om een nieuwe te creëren. Dit is altijd de bedoeling geweest: Samen met Hem als nieuwe schepping, opgestaan in een nieuw leven, nieuwe schepping creëren. Wij zijn dus mensen van de opstanding. Dat betekent dat Gods toekomst van het koninkrijk het heden binnen is gevallen. En dat betekent dat de kerk geroepen is om te leven alsof de opstanding de enige wet is. Want liefde heeft gewonnen, is aan het winnen, en zal winnen!

1. Herken je dit gevoel van niet passen in deze wereld? Hoe ga/ging je ermee om? Welke houding heb je vervolgens aangenomen in leven en geloof?
2. Hoezeer heeft de juridische kijk op verlossing jouw geloofsleven beïnvloed? Als het mogelijk is deel dan een paar voorbeelden met elkaar wat deze kijk jou heeft doen denken en doen.
3. Als je het gevoel hebt dat je niet in deze wereld past, ben je blijkbaar gemaakt om een nieuwe te creëren. Wetende dat je nieuwe schepping bent, de kracht van Zijn opstanding in je draagt en deelt in de goddelijke natuur, wat zou je dan willen veranderen in jouw wereld? Wat ga je creëren?
4. Ook al zie je niks en niemand meer, zie je dan nog Jezus? Hoe is Hij dan anders ten opzichte van de bergmomenten? Hoe ervaar je Jezus in de verschillende fasen van het leven?