...thuis verder!

Velen weten niet meer waar ze naar toe gaan. Er was ooit dit ‘ge-weten’ van de mens dat het misschien ergens heen gaat. Vandaag leven we in een gewetenloze tijd. In een wereld die steeds meer pijn doet worden we steeds gevoellozer. We worden gevoelloos voor onze eigen pijn. We merken nauwelijks nog hoe we onszelf beschadigen, hoe we onszelf in de weg staan, hoe het leven aanvoelt.

Heel veel van het verhaal in Marcus 10:17-23 gaat over het ‘gaan’: Ga doe dit. Kom terug. Volg mij. Man ging somber weg. Het is moeilijk het koninkrijk binnen te gaan. En hoe velen hebben zichzelf vandaag stilgezet omdat dit ook hun conclusie was? “Wat? Ik moet daar heengaan en wat doen? Dit kan ik niet.” Vervolgens zijn ze in somberheid, gevoelloosheid en gewetenloosheid terecht gekomen, want het is toch te moeilijk om het koninkrijk binnen te gaan.

Veel van Gods koninkrijk in ons bestaan gaat over het aan-‘gaan’ van moeilijke wegen, terwijl we het niet alleen hoeven te doen omdat we volgen. Wat vormt dus de blokkade van jouw hart? Je kunt hier nog zo veel moois en goeds doen, maar Jezus zal je toch moeten laten gaan. Want zelfs Hij kan je niet vrijmaken van jezelf. Alleen jij kunt dat. Je hebt de keuze het weg te geven of vast te houden. Jezus kan ons niet aan zichzelf geven. Wij moeten dat doen. Zolang je deze moeilijke weg niet wilt gaan zal je elke keer weer teleurgesteld vertrekken. Jezus liet de jonge man gaan. Jezus zal jou ook moeten laten gaan.

De enige fout die deze jonge man heeft begaan was dat hij wegliep. Hij ging weg zoals hij was gekomen. Hij ging onveranderd weg. Hij had zeker een gebed uitgesproken als Jezus hem een gebed had gegeven om te bidden. Hij had zeker ingestemd met bepaalde voorwaarden als Jezus hem voorwaarden had gegeven om mee in te stemmen. Maar Jezus gaf hem geen gebed, geen maniertje. Jezus vroeg hem niet om een keuze te maken. Jezus vroeg niet om een bepaald commitment. Jezus bracht hem in een oogwenk tot stilstand want Zijn boodschap was eenvoudig: Kom zoals je bent maar ga niet weg zoals je bent gekomen! Jezus keek hem liefdevol aan en zei tegen hem: Eén ding ontbreekt je nog: verwijder de blokkade van je hart.

Houd op weg te gaan bij Jezus zoals je bent gekomen. Veel van de weg van een eeuwig koninkrijk in ons bestaan gaat over ‘laten gaan’. Het is een weg van soms gewoon teveel geloof voor ons. En het is een weg van volgen.

1. Herken je de problematiek van een wereld die steeds gevoellozer wordt? Herken je ook dat je daardoor zelf gevoellozer wordt voor je eigen pijn? Hoe ziet/zag dat eruit?
2. Wat zijn de blokkades van je hart die je misschien al jaren in stand houdt? Waar moet jij mee ophouden?
3. Wat kunnen wij concreet doen om elke keer weer veranderd weg te gaan van een dienst of soortgelijke bijeenkomsten van gelovigen?