•••

Ik werd een tijdje terug verrast door de ontdekking dat ik van bijbels ‘offeren’ een heel vertekend beeld had. ‘Offers brengen’ heeft de klank van opofferen, opgeven, je laatste muntjes bij elkaar schrapen. Maar het Hebreeuwse woord voor offer ‘korban’ betekent niets van dit alles. Volgens de joodse opvatting kunnen we niet eens iets ‘opofferen’ voor God:alles is al van Hem.

Korban betekent ‘naderingsgeschenk’: je komt iets brengen of teruggeven, omdat je blij bent met de relatie en om dichterbij te komen. De korban-offergave werd na de offerplechtigheid samen gegeten tijdens een maaltijd. Dat was geen crackertje en slokje sap, dat was een feestmaal. Je kwam dus niet iets opofferen, je leverde een bijdrage aan een dankbaarheidsfeest.

Een ander thema vol misverstanden is ‘tienden geven’. Een landeigenaar gaf tienden van zijn oogst zodat de mensen in de tempel hun werk konden doen. Daarnaast liet hij het voedsel wat bij het oogsten op de grond viel, liggen voor de armen om op te rapen. De dagloners die de oogst binnen haalden kregen een dagloon. Dagloners en armen gaven geen tienden – het was niet hun oogst. Maar állemaal brachten zij wel hun ‘korban’, hun naderingsgeschenk aan God, naar draagkracht. En allen mochten ze meegenieten van het offerfeestmaal.

Een goede landeigenaar geeft tienden aan de tempel, betaalt een fatsoenlijk loon uit, schenkt uit losse pols aan de armen, én brengt een flinke dankbaarheidsgave (korban) mee naar het feest. Zo’n landeigenaar is daarmee volgens Jezus een beeld van onze vrijgevige God.

Je krijgt van een vriendin een grote krat vol appels uit haar appelboom. Als dank bak je een lekkere appeltaart voor haar. Zij nodigt jou en andere vriendinnen uit op de thee om samen van die taart te genieten. Dat is korban.

Een goede vriend staat vele uren in de keuken om voor jou een fantastische rijsttafel klaar te maken. Als dank voor zijn inspanning en als jouw bijdrage aan jullie samenzijn, neem je een goede fles wijn mee. Dat is korban.

Je zus heeft je enorm geholpen in een periode dat je het moeilijk had. Je organiseert een verrassingsdag voor haar. Dat is korban.

Je kleindochter houdt van tekenen en je geeft haar een prachtige doos kleurpotloden. Ze doet haar best om een mooie tekening voor jou te maken en laat die heel blij aan je zien. Dat is korban.

Voel je hoe dit niet over opoffering gaat, maar over de relatie vieren? En het wordt nog mooier: de Bijbel noemt het offer van Jezus ‘korban’: het naderingsgeschenk dat God aan óns geeft. De grootste liefdegave die je je kunt indenken, het allermooiste ‘relatiegeschenk’ ooit.

Ook bij ‘offeren’ blijkt dus: bij God draait álles om relatie. Klinkt bekend?

Of jouw situatie nu meer lijkt op de landeigenaar, de dagloner of de arme: allemaal ontvangen we Jezus’ liefde en genade in overvloed. Wat geef jij terug als ‘relatiegeschenk’? Je hoeft daarbij niet te denken aan geld alleen: ook met praktische hulp, tijd, gebed, en aandacht kun je ‘relatiegeschenken’ geven.

God zegt: Ik geef je alles. Je lichaam, je werk, je gezin, je talenten. Kracht in je spieren, adem in je longen, zon op je huid. Ik schenk je vergeving, heling, vrede, wijsheid – ik stort mijn Geest uit in je ziel. Ik geef je een kerk vol broers en zussen om samen het leven te dragen en te vieren.

Vind je het mooi? Ben je er blij mee? Houd je ervan over? Deel het dan dankbaar en blij uit – en vier feest, met elkaar en met Mij!