...thuis verder!

We komen op zondag niet bij elkaar om een plaats te vieren waar we heen kunnen gaan, maar om datgene te vieren waartoe God ons vormt om te worden en te zijn – een nieuwe schepping. Dit zijn we. En samen leren we te leven volgens wie wij al zijn.

In het begin van de Bijbel zien we hoe God door Zijn Geest uit water schept. Uit dat water komt nieuwe schepping. Dit concept zien we regelmatig terug. Het volk Israël komt uit het water van de Rode Zee als nieuwe schepping, als volk, en vervolgens komen ze in de woestijn terecht waar God hen een nieuwe manier van leven leert. Ze gaan weer door het water van de Jordaan en gaan het beloofde land binnen. Ook Jezus gaat in het water tijdens zijn doop en de Geest verschijnt. Vervolgens komt Hij in de woestijn terecht. Het is dus hetzelfde verhaal van een God die mensen roept en hen ervaringen geeft die hen vormen en dan de wereld instuurt om Zijn volk te zijn in de wereld. De kerk is dus niet alleen een plaats waar we heengaan, maar het is wat we zijn!

Maar oude schepping zal altijd worstelen met nieuwe schepping. Het is de battle of the scheppingen. We hebben een trooster nodig die ons onophoudelijk herinnert aan de hoop van een nieuwe schepping in ons.

Velen van ons zijn uit het water gekomen als nieuwe schepping en vervolgens in de woestijn beland. En je werd beproefd op de nieuwe manieren van zijn die je werden openbaart als nieuwe schepping. En sommigen zullen nooit echt de woestijn verlaten, constant weer beproefd omdat dit nieuwe zich te radicaal afzet van je oude mens. Regelmatig weer komen oude overtuigingen naar boven en fluiten je terug. We hebben die trooster nodig. Die trooster die bemoedigd als het niet wil lukken. Die advocaat die het voor ons opneemt tegenover de druk van de oude mens. Die verdediger die het nieuwe van God in ons bewaakt. Die strijder die voor je knokt in dit leven als de oude mens zich tegen jou keert.

We hebben die pleitbezorger, die advocaat, die trooster dus nodig. De Geest die ons de hoop geeft om nieuwe schepping te zijn terwijl we met de oude mens worstelen. We hebben een pleitbezorger, een trooster ontvangen die ons de hoop geeft dat God nog niet klaar is.

1. We zien de kerk vaak op verschillende manieren. Hoe kijk jij tegen de kerk aan? En is dat dan meer iets waar je heengaat of iets wat je bent?
2. Paulus zegt dat iedereen die in Christus is, is een nieuwe schepping. Dit zijn we. En samen leren we te leven volgens wie wij al zijn. Wat betekend dat voor jou?
3. Vaak is er weinig waardering in de wereld voor ons geloof. Hoe ga je om met deze aparte rol? Waar worstel je mee? Wat is zegen en wat vloek?
4. Herken je die battle of the scheppingen in je eigen leven en geloof? Waar ligt voor jou de strijd? Wat vind je lastig of loop je constant weer tegen aan? Waar komt de oude mens naar boven?