...thuis verder!

Twee jaar geleden ontstond de term “het nieuwe normaal”. En hoewel we wat gewend raakten aan afstand houden, niet aanraken, thuiswerken, zoom-vergaderen enzovoorts, verlangden we allemaal terug naar “het oude normaal”. Maar… kunnen we daarnaar terug en moeten we dat wel willen?

Echt terug kunnen we niet; door alle ervaringen van de afgelopen twee jaar zijn we veranderd. Iedereen is van binnen veranderd. En de buitenwereld is ook niet meer dezelfde. We kunnen ons weer hetzelfde gaan gedragen, maar dan nog komen er andere gedachten of gevoelens in ons op als we dat doen. En of we het moeten willen? Ik denk ook dat niet. Want “normaal” suggereert een onveranderende toestand. Een “zo is het”, een “zo zou het moeten zijn” – een oordeel over “alleen zo is het goed”. Een stilstand. En juist een stilstand zou niet normaal zijn. Want… Hoe kan God iets nieuws doen, als er maar één situatie het beste zou zijn?

Als dat geldt voor de situatie rondom corona, kan dat ook gelden voor andere dingen in je leven. Ook in jouw leven bestaat er eigenlijk geen ‘normaal’ als stabiele toestand. Op alle gebied ben je aan het veranderen, altijd. Je bent gemaakt voor verandering; of beter gezegd nog: voor groei! Als God, bij monde van de profeet Jesaja zegt dat Hij iets nieuws begint, dan gebruikt Hij het woord ‘ontkiemt’ : het gaat over iets wat leeft. Als een zaadje wat geplant wordt, wat ontkiemt, groeit, bloeit en vrucht draagt – en die vrucht is dan weer bedoeld voor de groei van iemand anders… en zo gaat het door. Verandering: groei.

Paulus spreekt over het láten vernieuwen van je denken. Dat doe en kun je niet helemaal zelf; dat doe je samen met God. Je stelt je open, je bidt. God wil je denken vernieuwen. Waar heb jij dat nodig? Misschien heb je sombere gedachten, angstige gedachten? Denkpatronen waar je maar niet helemaal vrij van wordt – die je misschien allang niet meer echt gelooft, maar die nog steeds impact hebben op je leven, op je denken en doen? Misschien heb je hoop nodig? Misschien ben je al heel lang boos en zoek je de kracht om te vergeven? Wat wil jij in het licht van Christus zien, het licht wat alles nieuw maakt? Waarin heb jij vernieuwing nodig?

1. Hoe hebben de ervaringen van de afgelopen twee jaar jou veranderd? Positief en/of negatief.
2. Voor welke verandering(en) wil je God danken?
3. Welke zorgen, pijn, angst is er ook nu nog en wil je bij God brengen?
4. In welk denken heb jij vernieuwing nodig? Of in iets anders misschien?
5. Sluit af door samen te bidden om deze dankbaarheid, zorgen, pijn, angst en het verlangen naar vernieuwing bij God te brengen.