Bereid je voor
[printfriendly]
Samenvatting
Wat problemen doen is dat ze ons helpen om op plekken naar God te zoeken waar we normaal gesproken niet zouden kijken. Het verhaal in 2 Koningen is hier een goed voorbeeld van. Het begint ermee dat de koningen van Israël, Juda en Edom in de problemen terecht komen. Het water was op. Vervolgens moet de profeet Elisa vertellen wat ze zouden moeten doen.
Elisa laat de lierspeler komen en wordt gegrepen door de hand van God. Met muziek en andere dingen gaan meer kanalen open om te ontvangen wat God wil zeggen. God zendt op alle kanalen uit. Het is aan ons om deze te ontvangen. En Elisa werd enorm geïnspireerd. Maar inspiratie zonder implicatie is vooral een mooie dagdroom. We kunnen heel veel kanalen open hebben staan en enorm geïnspireerd zijn maar op de vlaktes van de realiteit is de plek waar je het niet alleen gelooft dat je het kunt doen, maar waar je het ook doet.
Dus wat nodig is dat we ergens een brug slaan tussen onze inspiratie en implicatie, tussen idee en toepassing. We hebben nodig dat we inspiratie de ruimte geven om te handelen, het loslaten op ons vermogen om te creëren. Elisa’s creatieve idee was uiteindelijk om overal in het dal kuilen te graven want God zei dat hij het hele dal zal vullen met water. En de Moabieten zal hij ook nog even aan hun uitleveren. Het laatste is gewoon peanuts voor God. Het zijn van die momenten dat je gewoon ontdekt dat je probleem helemaal niet je probleem is. Hun gebrek aan voorbereiding was het probleem, niet de vijand.
Dus Elisa roept hen up: Bereid je voor. Graaf een kuil. Pak een schep en graaf kuilen voor wat God wil doen in je leven, zodat op het moment dat God de zegen stuurt je er klaar voor bent om deze te ontvangen en Hem de eer te geven. Maar het moeilijke in het leven is vaak dat je juist in het dal ook nog een gat moet graven. Je zit al zonder water en nu wordt ook nog extra inspanning gevraagd op een plek die verlaten is door het leven.
Als we ons dan ergens doodmoe en omgeven van duisternis voelen dan is het vaak in ons hart, diep vanbinnen. Dus dat is dan ook de plek waar je een diep gat moet graven. Waar we onderzoeken, ontdekken, reflecteren: Hoe ben ik eigenlijk in dit uitgedroogde dal terechtgekomen? Waar was ik niet zo goed voorbereid? Wat is nu eigenlijk het echte probleem? Het is niet makkelijk maar kun je de nacht verdragen en de kuil vertrouwen dat je hebt gegraven? Vertrouw de kuil die je hebt gegraven en vertrouw boven alles de God die zei dat Hij het zal vullen. Zet alle kanalen open. Laat je inspireren. Wees creatief met je inspiratie. Bereid je dus voor op de zegen die komen zal.
Vragen
- Herken je het probleem dat we soms inspiratie verwarren met implicatie? Kun je voorbeelden noemen waar zich deze verwarring voordeed? Welke stappen werden niet gezet?
- God zendt op alle kanalen uit. Welke kanalen staan bij jou veel open waardoor je God hoort spreken in je leven? Welke kanalen zou je nog willen uitproberen?
- Wat betekent het voor jou om voorbereid te zijn op de zegen die God wil sturen? Hoe bereid je je voor?
- Het moeilijkste dat we soms moeten doen is in het dal ook nog een gat moeten graven. Nog moeilijker wordt het als we moeten wachten op de zegen. Hoe ga je om met het verdragen van moeten wachten? Wat betekent het voor jou om de kuil te vertrouwen die je in je hart en ziel hebt gegraven?