...thuis verder!

Op Palm Pasen denken we aan de intocht van Jezus in Jeruzalem. Mensen die Hem wuivend en juichend en zingend binnenhalen als de grote koning en bevrijder. En Jezus huilt… Hij huilt om de stad, om de mensen die nu juichen, maar er niets van begrijpen. Hij huilt omdat ze niet beseffen dat God naar hen omziet, dat God hen wìl redden, hen vrede wìl geven… dat ze dat nu in dit moment zouden kunnen ervaren… als ze maar naar Hem zouden luisteren en Hem zouden willen begrijpen… Dan zou de stad niet verloren hoeven gaan.

De mensen denken dat Jezus hen komt bevrijden van de Romeinen, van de machten van deze wereld. Dat er strijd zal zijn, dat Hij de echte macht over zal nemen en als koning zal heersen. Daar hebben ze zo lang naar uitgekeken. Zoals er ook vandaag mensen uitkijken naar de terugkomst van Jezus. Naar het moment waarop de wereld anders zal zijn, beter, een eind aan ellende. Gewoon, omdat Hij terugkomt.

Hoe zou het zijn, als Jezus vandaag onze stad binnen zou komen? Net als toen, zouden er vast mensen zijn, die Hem juichend en zingend binnen zouden halen. Vol verwachting van wat Hij gaat doen, hoe Hij hen zal redden. Net als toen zouden er vast ook mensen bij staan, die het helemaal niks vinden. Die boos worden of die bang zijn. Net als toen zouden er mensen zijn, die Hem de rug toekeren, omdat het hen gewoonweg niet interesseert. Net als toen, zouden er mensen aansnellen om ‘erbij te zijn’, al weten ze nauwelijks wie Hij is of waar het over gaat. Net als toen, zouden zovelen niet begrijpen wat Jezus werkelijk kwam doen.

En hopelijk net als toen… of was dat toen wel zo? … Hopelijk zouden er ook mensen staan die het wèl begrijpen. Of in ieder geval een beetje. Die al jaren naar Jezus hebben geluisterd, Zijn onderwijs hebben gevolgd. Die gezien hebben hoe Jezus mensen vrede bracht. Hoe Hij mensen genas. Hoe Hij vertelde dat Gods Koninkrijk nù al hier en nabij was – en is. Die, al is het misschien met moeite, begrepen dat Zijn Koninkrijk nìet van deze wereld is. Dat Jezus niet kwam bevrijden van Romeinen of wat er dan ook nu in hun plaats is. Dat Zijn Koninkrijk niet gaat over nieuwe overheersing maar over dienstbaarheid.

De weg die Jezus ging, de weg die Jezus ons voorleefde, stond helemaal in het teken van God en mensen dienen. Helpen, liefhebben, onderwijzen, genezen, voeten wassen… en uiteindelijk Zijn leven voor hen geven. Jezus liet zien dat als we dàt voor en met elkaar doen, dat we dan Gods Koninkrijk ervaren. Als we elkaar van harte dienen.

Deze week, de Goede week, die ons voorbereid op Pasen, kunnen we bewust wat met Jezus oplopen. Een stukje van Zijn weg met Hem gaan. De preek geeft wat suggesties over hoe je deze week in kunt vullen, maar de belangrijkste is deze: wees dienstbaar. Volg Jezus na in Zijn dienstbaarheid met extra aandacht en focus deze week. Bid misschien wel elke dag “Heer laat me zien hoe ik u of een ander van dienst mag zijn vandaag.” Als ieder van ons dat met extra aandacht doet, dan wordt het zéker een Goede Week.

1. Stel je eens voor dat je erbij was, die dag dat Jezus Jeruzalem binnentrok. Hoe zou jij daar hebben gestaan? Als je eerlijk bent, denk je dat je er iets van had begrepen?
2. Mensen haalden Jezus binnen alsof alles hun hele redding en toekomst van Hèm afhing. Jezus huilt, omdat Hij beseft dat het ook van hèn afhing. Wat zouden zij hebben moeten begrijpen en/of doen? Kun je dat wat vertalen naar ons vandaag?
3. Wat betekent dienstbaarheid voor jou? Mensen hebben soms geleerd om zo dienstbaar te zijn, dat ze daarbij over hun eigen grenzen gaan. Of dat dienstbaarheid nodig was om lief en aardig gevonden te worden of om straf te voorkomen. Herken je daar iets van? Hoe kun je dienstbaar zijn op een gezonde manier?
4. Wat ga jij deze week doen om extra aandacht te geven aan dit belangrijk(st)e aspect van Jezus bediening? Hoe ga je Hem volgen deze week?