...thuis verder!

Wat als het juist de momenten in het leven zijn waar we als de dood bang voor zijn waar we moeten zijn? Waar God ons wil hebben? Waar we leren onze grootste vijand te overwinnen? God plaatste Ezechiël in het midden van de shitshow, een slechte film, midden in de ellende. Hij zette hem juist dáár neer.

Ezechiël moest daar onder ogen zien wat de situatie was van het volk. Hun geloof, hun vertrouwen, hun moed, hun toekomst, hun hoop en dromen waren overleden. Ze liggen er als dood bij. En velen wandelen ook door dit dal. Waar je ook komt het ligt allemaal in pieces. Gebrokenheid waar je ook komt in je ziel. Het voelt één en al dood vanbinnen. Je mag het een wonder noemen als God je meeneemt naar die plek in je bestaan die bezaaid is met uitgedroogde beloftes, dode dromen, overleden hoop, en een levenloos toekomstperspectief. Het wonder is als je het onder ogen durf te zien, als je het van alle kanten kunt bekijken.

En daar is God heel specifiek. Het blijft niet wazig. We houden meer van wazig. We gaan dan allerlei vragen stellen waarom God dit of dat niet heeft gedaan. En dan maken we er een heel rare God van zodat we niet moeten kijken. Maar wat als wij aan zet zijn? Wat moet ik met dit specifieke iets, die doodsheid, in mijn leven?

Als God je meeneemt naar het dal in je ziel overzaaid met dood dan kun je je allerlei dingen afvragen. Of je kunt beginnen met jezelf te praten. We spreken vaak over onze uitdagingen maar weinig tot onze uitdagingen. Ezechiël spreekt in dit dal tot deze dode beenderen de belofte van God. God zegt: “Je moet meedoen. Dit is wat jij moet doen.” En Ezechiël zegt: “Luister, want dit is wat God gaat doen!” Ook al moet jij het doen, God is aan het werk.

Nadat Ezechiël profeteerde kwamen de botten weer bij elkaar en begon het weer op lichamen te lijken. Maar niet alles wat er goed uitziet in jouw leven betekent dat het leeft, dat het Gods belofte vervuld is. Dus God zegt: Het ziet er mooi uit maar Geest blaas in deze doden zodat ze weer tot leven komen. Profeteer Gods beloftes over dit dal in je ziel vol uitgedroogde beenderen.

En dat is het hele punt van dit verhaal: God, die een dode natie kon doen herrijzen, heeft ook de macht om de grootste vijand van de mensheid te overwinnen… de dood. Dat is waar het altijd weer om ging en gaat! Dus waar je ook komt in je ziel, hart en leven, je hoeft je niet meer dood te schrikken maar spreek tot deze uitgedroogde momenten Gods beloftes en overwinning en kom weer op adem. Vertel jezelf een beter verhaal. De momenten waar we als de dood zo bang voor zijn, zijn juist de plekken waar we weer op adem mogen komen, waar de dood het verliest van het leven, van een beter verhaal.

1. Herken je van die momenten dat God je meeneemt naar iets in je bestaan dat lijkt op een heel slechte film? Wat ben je daar tegen gekomen?
2. Is er iets in je leven dat als dood vanbinnen voelt en je weet dat je er iets mee moet maar je durft er niet naar te kijken? Deel met elkaar.
3. We hebben vaak de neiging de ergste van alle opties het meest te geloven. Wat is het verhaal wat je je altijd hebt verteld en wat zou een beter verhaal zijn?