KONINKRIJK ONTMASKERD :: Bidders zijn
Samenvatting
Heer leer ons bidden, vragen de leerlingen aan Jezus. Dat is best apart voor mannen die opgegroeid waren in een gebedscultuur. Het kan dus niet anders dan dat ze in het bidden van Jezus iets horen, voelen of zien, wat anders is. Anders dan dat ze gewend waren. Aan de hand van het Onze Vader liet Dennis ons zien, waar dat ten diepste over gaat.
Wij, of moet ik zeggen: óók wij, bidden vooral als het moeilijk is in ons leven en vaak met vragen om uitkomsten. Heer maak dat dit goed gaat, maak dat zó gaat, geef dit of dat, laat dit gebeuren, help hierbij, enzovoorts. We proberen een situatie in ons leven te beheersen door God te vertellen hoe we willen dat het zal gaan; we zoeken naar controle over chaos. In een gebroken Koninkrijk staan die twee dingen tegenover elkaar: controle en chaos. Maar in Gods Koninkrijk staat tegenover de controle: vertrouwen. En dus leert Jezus ons niet bidden om oplossingen, om quick fixes, maar om verbinding, om vertrouwen.
Dat is best een uitdaging voor velen van ons. Ik voel het ergens ook in mezelf, zeker na zoveel pastorale gesprekken, waarin de uitkomst van een situatie – in ieder geval tot op heden – niet goed lijkt, niet de gewenste uitkomst is. Hoe vertrouw je dan, wat ìs vertrouwen dan? Maar met die vragen stap je meteen dus weer in de valkuil van het gebroken koninkrijk, waar ons vertrouwen afhankelijk is van de door ons gewenste uitkomst. Voorwaardelijk vertrouwen dus. En Jezus nodigt ons uit in een relatie, een onvoorwaardelijke relatie, vol liefde en vertrouwen. Bidden als levensstijl, waarin we steeds verbinding zoeken in plaats van uitkomsten.
Dus deze week daag ik ons allemaal uit, om te bidden zoals Jezus ons op een ander moment in Zijn leven voordeed, in de tuin van Getsemanee. Hij sprak zijn verlangen uit, dat de beker aan Hem voorbij zou gaan, maar voegde daar direct aan toe, dat niet Zijn wil, maar Gods wil zou gebeuren. Een statement van onvoorwaardelijk vertrouwen. Dus ik daag je uit om één week lang in je gebeden, je verlangens uit te spreken en te besluiten met “ik vertrouw U”. En heel misschien hoeven die verlangens er niet eens voor; eerlijk is eerlijk, God weet dat allang. Misschien durf je ze weg te laten en alleen de verbinding van het gebed te ervaren, de relatie – de wederzijdse liefde – te voelen en te bevestigen met “ik vertrouw U.”