...thuis verder!

[printfriendly]

Schaamte gaat altijd over wie je denkt te zijn. Het is dit gevoel dat jou het meest afkeurt, diskwalificeert, uitsluit. Als we ons schuldig voelen dan willen we veranderingen aanbrengen, vrij worden, daar gaan we dan voor. Maar schaamte verteld jezelf dat je het verdient om gevangen te zijn, niet vrij te zijn. Schaamte leidt ons tot verhalen die vaak zeggen: Dit is gewoon wie ik ben, hoe ik ben, wat ik ben. Schuld zegt: Ik voel me slecht. Schaamte zegt: Ik ben slecht. Jezelf mogen zijn is dan ook het laatste waar velen op zitten te wachten als ze even balans opmaken van wie ze denken te zijn.

We willen met schaamte vooral niet onszelf zijn. Maar dat heeft consequenties: We gaan ons verstoppen/verbergen. Vaak proberen we ons uit schaamte te verbergen op de verkeerde plekken.

De schriftgeleerden en farizeeën komen dus met een beschuldiging de vrouw bij Jezus brengen. Vervolgens bukt Jezus zich en schrijft iets met zijn vinger op de grond. Wat schrijft Jezus daar? Jezus schrijft (mijn theorie): “Dit is niet wie jij bent.” Dus niet wat ze verkeerd deden maar het ging over zijn. “Zo ben jij niet. Ik weet het zeker.” En deze message was voor allebei – de schriftgeleerden en de vrouw. Vervolgens doet Jezus nog een uitspraak over zijn: Wie van jullie zonder zonde ís… Het gaat weer over zijn, wie je bent. En dan schrijft Hij weer in het zand. Wat schreef Hij dan nu? Nu schreef hij (weer mijn theorie): “Wie ben jij dan?” Waarom is dat mijn theorie? Omdat we vanaf het begin een God zien handelen in deze wereld die altijd weer deze vraag stelt: “Mens waar bén je?”

Vervolgens vraagt Jezus of niemand haar dan heeft veroordeeld. Met andere woorden, Jezus zegt: “Niemand heeft kunnen bevestigen, hard kunnen maken, bewijzen, dat jij zo bent?” Misschien geloof je dat je liefde niet waardig bent maar wat zijn dan de feiten die deze stelling onderbouwen?

Jezus verandert haar verhaal! Hij zegt: “Waar je je ook probeerde te verstoppen dat heb je niet nodig. Geloof niet meer langer dat je bent wie je altijd dacht dat je was.” En hoe mooi het ook is, het is ook moeilijk. Want uiteindelijk moet jij zelf het geloven. Jezus kan je niet hersenspoelen tot je gelooft dat je nu iemand anders bent. Jij moet het geloven. ‘Niemand!’ realiseerde de vrouw zich. Niemand kan jou iets anders doen geloven. Jij wel.

Dus verander het verhaal dat je gelooft over jezelf. Gooi die statements van ‘ik ben het niet waard’ of ‘ik ben liefde niet waard’ of ‘ik ben wat dan ook niet’ allemaal weg. Ze zorgen alleen ervoor dat je blijft hangen in een destructief verhaal, dat je jezelf afzondert en je verstopt op de verkeerde plekken.

Dus jezelf mogen zijn zoals je bent is niet altijd zo geweldig en makkelijk. Maar Jezus kijkt je aan en zegt: “Die verkeerde verstopplek heb je niet nodig. Kom maar tevoorschijn, mens waar ben je, kom maar aan het licht en word jezelf – waardig, geliefd, aanvaard, schaamteloos.” In de kerk, met Jezus mag je vooral jezelf worden.

1. Elke mens worstelt ergens met schaamte. Wat is het verhaal dat jij gelooft over jezelf? Wat is dat verhaal dat begint met ‘Ik ben…’? Durf je dat te delen met elkaar?
2. We hebben vaak de neiging om ons te verstoppen op de verkeerde plekken. Wat zijn misschien de plekken waar jij probeerde je te verbergen? Wat zou de juiste plek zijn en hoe kun je dat steeds meer vormgeven in je leven?
3. Als Jezus tegen jou zou zeggen “Zo ben jij niet. Dit is niet wie jij bent.” wat zou Hij dan bedoelen? Wie zou Jezus wel vinden dat jij bent? Geef daar zelf geen antwoord op maar laat je mede kringleden deze vraag voor jou beantwoorden.