REBUILD :: Een weg terug vooruit
[printfriendly]
Samenvatting
De crisis heeft veel losgemaakt in ons en veel geopenbaard. En juist nu is de beste tijd om naar deze dingen te kijken. Want nu er weer van alles speelt openbaren onze reacties daarop misschien het meest waar bouwen en versterken nodig is.
In Ezra 2 lezen we een bijzondere lijst van mensen die terugkeerden uit ballingschap naar Israël om de tempel weer op te bouwen. En ze gingen omdat God hen ertoe aanzette. Ze gingen omdat God hen daar wilde hebben. En wat dus belangrijk is om te begrijpen is: toen ze teruggingen was het eigenlijk geen teruggaan. Het was een vooruitgaan naar waar God hen wilde hebben. Het was als het ware een weg terug vooruit.
We leven in een tijd die een cruciale mijlpaal is in de geschiedenis van het menszijn in het algemeen, en specifiek ook voor mensen in verband met het geloof. En de vraag is wat wij straks anders gaan doen dan voor de crisis.
De afgelopen jaren is een bepaalde gebrokenheid of in ieder geval poreusheid zichtbaar geworden die in de crisis van het afgelopen jaar zijn hoogtepunt heeft gevonden in steeds meer mensenzielen-ruïnes.
Zo waren we bijvoorbeeld altijd van mening dat er een algemene stabiliteit was. We waren ook van mening dat ons geloof sterk was en dat we echt wel vertrouwen hadden. We waren comfortabel in het leven en dachten dat het allemaal goed zat, dat onze focus scherp was, dat we ons niet zo makkelijk lieten misleiden. We dachten dat we geen angst kenden, alles aankonden met de Heer en bereid waren risico’s te nemen, juist vanwege ons geloof. We dachten al deze dingen. En al deze dingen zijn opeens in de crisis behoorlijk snel uit elkaar gevallen. Het brokkelde heel snel af allemaal. Veel bleek wensdenken en theorie.
We vertrouwen eigenlijk niks en niemand. Polarisatie is de enige manier om te verschillen. Extremen regeren. Populisme is de nieuwe intelligentie van de politiek en het nieuwe opium van het volk. Het geloof moet boven alles de angst sussen, ons over de bol aaien en de oorzaken met rust laten. ‘Alles is liefde’ is een synoniem voor conflictvermijding geworden. We gehoorzamen genadeloos onze emoties ongeacht de consequenties en met weinig bedachtzaamheid. Onze informatie willen we maar van één kant, om alleen onze overtuigingen bevestigd te zien. En waarheid is alleen waar zolang wij het ermee eens zijn. Voel je de ballingschap?
Dus we gaan naar waar God ons wil hebben want hier horen we niet. Dit is niet wie we willen zijn. En dat betekent misschien terug vooruitgaan naar een plek die in ruïnes ligt. Maar God wil mij juist daar hebben op de plek waar ik de gebrokenheid onder ogen kan zien, zodat Hij daar kan puzzelen. Zodat Hij het weer in elkaar kan zetten zoals Hij het wil.
Vragen
- De coronacrisis heeft een vergrootglas gezet op bepaalde aspecten van het leven en gebrokenheid geopenbaard. Wat is er volgens jou zichtbaar geworden?
- Hoe ervaar jij de ballingschap van deze tijd? Waar zet God jou ertoe aan om van terug te keren?
- We zullen ruimte moeten maken voor het verdriet dat sommigen achter zullen blijven en niet mee terug gaan. Hoe kunnen we ervoor zorgen om zoveel mogelijk mee te krijgen?