...thuis verder!

[printfriendly]

Soms roept God ons naar een eng land waar we niet heen willen. We gaan de andere kant op en belanden in de buik van een stinkende vis. Jezus leert ons dan op God te vertrouwen, dat het enge land een land is waar wij echt heen moeten en dat die vieze buik van die stinkende vis niet de plek is waar wij moeten zijn. Maar wij zijn er in getraind om van die vreselijke plek een illusionaire goede plek te maken.

1. Herken je dit geweldige en diepe verhaal van Jona? Begrijp je de diepere boodschap van deze parabel? Herken je zo’n situatie dat je ergens in blijft terwijl je weet dat je die situatie zou moeten verlaten, maar je durft niet? Wat is jouw “Nineve”?
2. Hoe verklaar je dat de Heilige Geest Jezus na Zijn doop naar de woestijn leidde om “door de duivel verzocht te worden”? Had Jezus dat ook kunnen weigeren? Hoe verklaar je die “boze geest van God, die op Saul kwam en hem depressief en angstig maakte”?
3. Wij mensen zijn er meesters in om een illusie te scheppen waarin het lijkt dat wij op een cruiseschip leven, maar het zijn de ingewanden van een grote vis. Herken je dat?
4. Angst voor het enge onbekende land wordt enkel overwonnen door vertrouwen op Gods liefde en wijsheid. Heb je terugziend wel eens zoiets meegemaakt, waardoor je je nu schaamt dat je voor dat enge land toen bang was en je er uiteindelijk beter uit kwam?