Wie zijt gij?
[printfriendly]
Samenvatting
Het enige wat er na de “zondeval” verandert bij de eerste mensen is hun visie op zichzelf! In het paradijs is niets verandert. Nog steeds dezelfde omgeving en situatie! Vanaf dat fatale moment wordt het leven van elke mens bewust of onbewust beheerst door gevoelens van schaamte, schuld, zelf-veroordeling en afwijzing. En vanaf dat moment probeert de mens zelf die gevoelens te bedekken (zelf-verlossing). God echter maakt kleren voor de mens, hetgeen de vooraankondiging is van onze verlossing in Christus. Als Jezus zich laat dopen neemt Hij als 2e Adam de hele mensheid mee in het water en horen wij met Hem de verlossnede woorden: “Gij zijt Mijn zoon/dochter, je moest eens weten hoeveel Ik, je Vader, van jou hou en hoe blij Ik met jou ben!”. Onze doop is dan het noodzakelijke antwoord. De respons op dit goddelijke aanbod.
Vragen
- De Bijbel, andere oude godsdiensten, mythes en ook sommige psychologische stromingen brengen onze diepgewortelde gevoelens van afwijzing terug. Niet naar onze vroege jeugd, maar naar een “oertrauma” van voor onze geboorte. Wanneer ook in onze jeugd, wij geconfronteerd worden door afwijzing, dan is er extra schade. Herken je dit?
- Hoewel onze Kerk de kinderdoop accepteert en ook toepast naar de wens van ouders, zegt het Handboek daar wel bij dat later na de persoonlijke keuze voor het geloof er ook nog de echte respons naar God mag komen in de volwassen doop door onderdompeling. Wat vind je daar van? Wat is het voordeel van de volwassen doop?
- Kun je je voorstelen dat een enkele korte uitspraak van een gezagspersoon (zoals bij de doop van Jezus) zo’n kracht kan hebben dat je hele leven op zijn kop staat? Kunnen gezagswoorden, positief dan wel negatief, zo krachtig zijn dat ze iemand kunnen verwoesten of verlossen? Wat zegt dat over ‘zegen’, ‘vloek’ en Jezus zijn nadrukkelijke waarschuwing om nooit “te vervloeken”?