...thuis verder!

Dennis zoekt in deze vervolgserie met ons naar een nieuw verhaal, om het gebroken verhaal van ons geloof te vervangen (luister de preek van 15 januari, als je hier meer over wilt weten).

Wat mij in het bijzonder raakte in deze tweede preek van Dennis in deze serie, is, dat wij het evangelie geleerd hebben te lezen als daders. ”Wij zijn slecht. Wij doen slechte dingen. Wij hebben ons van God afgekeerd. Maar gelukkig… door het werk van Jezus zijn we vergeven.” Wij hebben onszelf leren zien als dàders. En daarom is voor ons het evangelie. Maar… de bijbel leert ons toch juist dat de boodschap van Jezus voor de zwakken was, voor de minsten, zelfs juist ook voor slachtoffers van daders?

Het doet me denken aan een boek wat ik (voor de derde keer) aan het lezen ben: “Een stem in de wind” van Francine Rivers. Het gaat over een joods, maar christelijk meisje in de eerste eeuw. Ze verliest haar gezin aan het geweld van de Romeinen en na de val van Jeruzalem wordt ze naar Rome gebracht. Haar leven zit vol verschrikkingen. Maar haar geloof blijft sterk. De volwassen zoon van het gezin vraagt haar op een dag waarom ze blijft geloven in haar God, waarom ze trouw en gehoorzaam blijft, terwijl Hij haar niet tegen dat alles heeft kunnen beschermen en besluit met “wat heeft Hij ooit voor je gedaan?”, antwoord zei: “Alles.”

Deze jonge vrouw leeft uit een onbegrijpelijke liefde, is dienstbaar (tot de dood als het moet) aan haar jonge meesteres, straalt vrede en rust uit, waar die jongeman zo naar verlangt… terwijl haar alles is afgenomen. Omdat… God àlles voor haar gedaan heeft.

En oké, voor de kenners van het boek: in dat ‘alles’ zit ook wel iets van het verhaal van zonde en dood – en dat verhaal is ook niet nìet waar, maar het is niet het hele verhaal. Het is niet de kern en niet het hele en echte goede nieuws.

Het goede nieuws, voor ons en ook voor deze joods-christelijke slavin, is dat Jezus zijn leven voor haar gaf, dat ze nu mag leven met de Heilige Geest in haar, dat ze in alles nooit alleen is, dat God er is , dat ze met àlles bij Hem terecht kan. Dat Hij haar in staat stelt om het onmenselijke te overleven, om desondanks lief te hebben, dienstbaar te zijn, vrede te ervaren, rust, kracht te krijgen en ga zo maar door. Door wat God, in Jezus, gedaan heeft, kan zij leven als een Nieuwe Schepping. Kan zij leven als was ze al deel van Gods Koninkrijk – hier!

Dat geldt dus ook voor jou! We hebben het verhaal nodig wat Jezus vertelde, hoe het toen gehoord werd. Dat het goede nieuws voor iedereen is, voor sterk èn voor zwak. Dat we genezen moeten worden van de wonden in de relatie tussen God en onszelf – dat Jezus dat werk al gedaan heeft en dat je dat alleen maar hoeft aan te nemen. En dat nieuwe verhaal moeten we niet gaan vertellen, maar (meer en meer) gaan léven. Door te laten zien hoe we, door en net als Christus, kunnen liefhebben. Hoe we, door Christus en net als, met elkaar bewogen zijn, zorgdragen voor elkaar. Hoe we, door en net als Christus, in staat zijn te vergeven wat welhaast onvergeeflijk lijkt. Hoe we, door en net als Christus, inclusief zijn; dat iedereen welkom is en warm ontvangen wordt, mag zijn wie hij of zij is.

Door te leven, met vernieuwde bewogenheid (zoals het meisje in het eerdergenoemde boek), zullen we mensen raken èn aantrekken met een nieuw – maar eigenlijk heel oud verhaal. Het verhaal van Gods liefde voor ons.

Deze week wat vragen om het nieuwe verhaal dichterbij te brengen:
Hoe voelt het om over dat oude verhaal te denken als het evangelie van de dader? Wat doet dat met jou?
Hoe ervaar jij de relatie met God, als je de last van zonde en straf echt helemaal los zou kunnen laten en alles zou draaien om de herstelde relatie?
Waarin heb jij Jezus nodig deze week, hoe mag Hij er voor je zijn?
Hoe kun jij deze week liefhebben of vergeven, bewogen zijn of zorgen als Jezus (door Jezus in jou!) op een manier die anderen misschien wel nieuwsgierig kan maken?

Ds. Ank Verhoeven