Het leven geeft ons lang niet alles zoals wij dat wensen en het gaat lang niet altijd zo goed met ons als we zouden willen. Het leven is niet altijd leuk en gemakkelijk. Het leven is soms heel ingewikkeld, pijnlijk en moeilijk.
Toch is het leven regelmatig ook prachtig, mooi, rustig, vredig, liefdevol en verrukkelijk. Dit leven mogen we vieren: het leven met zijn ups en downs, met – meer Bijbels gezegd – zijn bergen en dalen. En: alles is mogelijk voor wie gelooft. “In de wereld lijd je verdrukking, maar heb goede moed, Ik heb de wereld overwonnen”, zegt Jezus zelf. Ook Hij leed (en zelfs ernstig), ook Hij ging dood op jonge leeftijd en op een nare manier. En dat was nog de bedoeling ook, toch? Hij bracht nieuw leven door zijn lijden. Zijn wij meer dan Hij? De Bijbel zegt van niet.
Ook Paulus maakte alles mee. Overvloed en honger en armoede, gevangenschap en vrijheid, verdrukking en een mooie ontmoeting met het Licht van de wereld. Er is een tijd voor alles, zegt Prediker: voor liefde en haat, voor oorlog en vrede, voor huilen en lachen. Zalig die treuren, zegt de Bergrede. Gods kracht laat zich ten volle zien in onze zwakheid. Hoe kan het dan dat wij mensen er zo aan hangen dat het altijd goed gaat? Dat er altijd gemak is, gezondheid, genezing, geluk, rust. Laat ik duidelijk zijn, ik heb er, in ieder geval in eerste instantie dat ik ergens flink last van heb, een hekel aan als het niet loopt zoals ik wil. Ik baal er stevig van, ik haat het soms, zeker in de beginfase. Dat is menselijk denk ik. We moeten lastige dingen die langer voortduren dan we wensen, leren verdragen.
Het vraagt de nodige levenservaring voor we met Paulus kunnen zeggen “kom maar op met die moeilijkheden, ik roem er in, want dan kan Christus verder in mij opstaan” (vrij vertaald in mijn woorden). Want dat is het leven, het fijne en het moeilijke, het is er allemaal, het hoort er allemaal bij. In de Mindfulness-meditatie wordt gezegd dat we het meest lijden omdat we niet accepteren wat er is. Zie onder ogen wat er is en leer hier mee leven. Vier wat er is: zowel het fijne als het pijnlijke. Deel en vier wat er is ook met een ander. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd en gedeelde smart is halve smart. Erken de waarheid van het moeilijke dat er is, dat vermindert je lijden. Ook de Bijbel zegt het: de waarheid maakt je vrij. De waarheid van Jezus en (het erkennen van) de waarheid van wat er op elk moment is. Het mooie en goede van het leven vieren is meestal makkelijker dan het vervelende ‘vieren’. Het vieren van je armoede, zoals ik leer van het Katholieke geloof, is lastiger. Dat is het roemen in zwakheid en verdrukking, in moeite, het moedig onder ogen zien hoe je als mens regelmatig het gevoel hebt dat je tekortkomt, tekortschiet, niet leeft zoals het is bedoeld voor jou. Dat je weer leeft op eigen kracht, los van God, los van de Bron. Je hebt het nodig je lege handen te zien, ze open te vouwen en Leven te ontvangen van Jezus, midden in je kwetsbaarheid. Je hebt het nodig het fundamentele tekort in je zelf en je afhankelijkheid te zien en te erkennen, en in vertrouwen de naam van Jezus, de naam van Hem die redt, de naam van Hem die Liefde is, uit te spreken, uit te roepen. Naar Hem bewust je pijn, machteloosheid, vragen, verdriet en woede uit te schreeuwen. Maar ook te delen met een ander. Samen zitten tussen de scherven van onze lijdensvolle patronen, met niets anders te doen dan de pijn te ervaren en er mildheid (liefde) voor op te brengen (uitspraak van Rob Brandsma in ‘Mindfulness Praktijkboek’). Waar liefde is tussen mensen, is God.
Geniet ook bewust, samen met Jezus, en eventueel een ander, van al het goede wat je ook ervaart en ontvangen hebt, hoe klein ook. Zo plug je meer en meer in in de druppels (eerst) en (later) in de stromen van Leven die in je binnenste zijn. Soms brengt dit ook genezing van lichaam of psyche (of ziel), vaak alleen brengt het je de heelheid van God in je innerlijke mens. Vier het Leven!