Opstanding
Rik Op den Brouw
•••
Pasen is het feest van het leven. Christus heeft de dood overwonnen. Dit is een troost voor alle mensen. Een daad van onuitsprekelijke genade. Een zekerheid voor de mens die gelooft dat als je sterft je naar Jezus gaat. Johannes schrijft dat Christus voor alle mensen is gekomen dus ook al geloof je het niet, het gebeurt je toch, tenzij je echt niet wilt.
Het is opvallend dat de opstanding in de bijbel niet wordt beschreven. Er is veel vastgelegd over het lijden en sterven van Jezus, de hemelvaart en over de uitstorting van de Heilige Geest. Niets over de opstanding. Wel over de ontmoetingen daarna. Met eerst vrouwelijke en daarna mannelijke volgelingen. Natuurlijk kon niemand de opstanding beschrijven, want op wat soldaten na waren er geen getuigen. De soldaten werden afgekocht om hun mond te houden. Er werd een onwaarschijnlijk verhaal bedacht om te verklaren dat Jezus verdwenen was: ‘wij sliepen en toen hebben zijn volgelingen hem weggehaald’. Hoe onwaarschijnlijk ook, de mensen geloofden het omdat ze het wilden geloven. Opstanding was in hun ogen een nog veel onwaarschijnlijker verhaal.
Pas na Pinksteren kwam er beweging in deze opvatting. Toch heeft de opstanding mij altijd een gevoel van onrechtvaardigheid gegeven. Vanaf dat moment gingen de gestorvenen naar de hemel. Degenen die daarvoor gestorven waren, rusten in het dodenrijk. In Matteüs 27 is beschreven dat het sterven van Jezus gepaard ging met een aardbeving en dat graven werden geopend. Er stonden gestorvenen op en ze werden ook gezien. Zij behoorden tot de gelukkigen want toen ze weer overleden gingen ze direct naar de hemel. Ook Lazarus was uitverkoren. Zijn opwekking was een van de laatste daden van Jezus voor Zijn kruisiging. Lazarus zal de kruisiging ongetwijfeld hebben meegemaakt. Alle anderen hadden pech, ze bleven in het dodenrijk.
Soms wanneer je in een kerk komt, in Rome of andere plaatsen in het zuiden van Europa zie je schilderijen of iconen van de opstanding. Jezus die boven het graf zweeft of erin zit of er zelfs uit klimt. Allemaal afbeeldingen om mensen te laten zien wat er gebeurde. In al deze gevallen is Jezus alleen of vergezeld door engelen en soms ook slapende wachters.
John en Sarah Crossan hebben 15 jaar onderzoek gedaan naar iconen in zowel ‘westelijke’ als ‘oosterse’ kerken. Zij kwamen tot een verbazende constatering: in Oosters orthodoxe kerken staat Jezus niet alléén op. Hij gaat naar het dodenrijk zoals ook beschreven in Petrus en neemt iedereen die daar is met zich mee. Op deze icoon, die zich bevindt in het klooster Voronet in Bucovina, Roemenië, is te zien dat Jezus Adam aan zijn pols meetrekt, Eva bevindt zich direct naast Adam. Achter hen staan Abel en Johannes de Doper en aan de andere kant van Jezus, David met baard en Salomo zonder baard. Daar achter alle anderen. Jezus neemt ze allemaal mee naar de hemel. Jezus staat op de deuren van het dodenrijk. De deuren zijn weggebroken. Op andere iconen wordt dit nog duidelijker aangeven door kapotte sloten en scharnieren. Onder de deuren is Hades te zien, de poortwachter van het dodenrijk.
Toen ik dit allemaal op me liet inwerken verdween het gevoel van onrecht. Sterker nog het maakte plaats voor grote vreugde. De gestorvenen hadden geen pech. Het dodenrijk is leeg. Volgens Judas met uitzondering van gevallen engelen. Jezus opstanding is er inderdaad voor alle mensen of ze nu leefden voor of na Zijn kruisiging. Zo is Pasen echt het feest van het leven. Voor iedereen in leven of gestorven. Wat een bemoediging!
[fbcomments width=”100%” scheme=”dark”]