SHIFT HAPPENS van onkruid naar vrucht | Samenvatting
Ds. Dennis Mohn
8 juni 2025
In deze Pinksterpreek ontdekken we hoe diep de verdeeldheid in onze wereld zit – in grote conflicten én in kleine aannames tussen mensen. Polarisatie, uitsluiting, wantrouwen en onverschilligheid lijken het nieuwe normaal. Maar Paulus en Pinksteren laten een ander verhaal zien: we zijn allen van één Geest doordrenkt, geroepen om als één lichaam te leven waarin ieder deel onmisbaar is.
Paulus spreekt geen vriendelijke woorden over diversiteit, maar daagt ons radicaal uit. De echte breuklijnen zitten niet in meningen, maar in een geestelijke verstoordheid: een stilstand verpakt als verdraagzaamheid. Ook christenen bouwen bubbels, verdelen de kerk op stijl, gaven of identiteit, en roepen ondertussen: “Doe normaal!” Maar wat is dan normaal?
In 1 Korintiërs 12 stelt Paulus het scherp: normaal is dat de zwakste delen het meest noodzakelijk zijn. Dat onzichtbaren extra zorg krijgen. Dat pijn gedeeld wordt en vreugde samen gevierd. Het is een andere manier van kijken, denken en samenleven: vrucht van de Geest in een wereld vol onkruid.
In Numeri 11 zien we hoe God, als Mozes het niet meer volhoudt, iets ongekends doet: Hij deelt de Geest die op Mozes rust met zeventig anderen. Niet als troostprijs, maar als vermenigvuldiging. God deelde Zichzelf – niet als strategie, maar als antwoord op uitputting en verdeeldheid. Dat was het Pinksterexperiment avant la lettre.
En dat is wat ook vandaag nodig is. Geen plan, geen analyse, maar doordrenking. Geen ‘meer Geest voor mij’, maar: Heer, deel de Geest die op mij rust met de wereld. En: deel met mij de Geest die op de ander rust – juist waar ik niet zie, niet begrijp, niet kan dragen. Zo wordt Pinksteren niet iets van toen, maar een beweging van nu.
Gespreksvragen:
- Waar herken jij in je eigen leven het ‘onkruid van de tijdgeest’?
- Wat zou het voor jouw kerk, gezin of werk betekenen als we echt als één lichaam zouden leven – met zorg voor het zwakke en eer voor het onzichtbare?
- Welke vrucht van de Geest ervaar jij als het moeilijkst om te delen – en wat zou het kunnen betekenen als een ander die met jóu deelt?