•••

Een paar maanden geleden preekte Nino den Dekker bij ons.  Hij liet een foto zien van zijn marathon. De hele preek inspireerde. Toch bleef dat beeld bij me hangen. En ik vroeg mij af waarom sport zo’n onderbelichte rol heeft in onze kerk.

Toen ik gevraagd werd te gaan schrijven voor Enthousiast, ben ik speciaal gevraagd om te schrijven over (mijn) ondernemerschap. Nu wil ik daar wel eens wat van delen. Twee jaar geleden hebben wij ons bedrijf verkocht en ben ik met een ander ‘bedrijfje’ dat ik al had verder gegaan, maar nu met een investeerder er in en met de ambitie om wereldwijd marktleider te worden. Ik had er best wel eens over nagedacht, sterker nog, over gedroomd, maar zag geen mogelijkheden voor mij als internationaal ondernemer. Maar de investeerder meldde zich bij mij – en niet andersom. Ineens veranderde mijn perspectief.

Op een vakantie niet lang na “de deal” reflecteerde ik hierop en wat dit voor mij betekende. Ik moest denken aan een uitspraak van Pippi Langkous die zei “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”. Tamelijk onnozel natuurlijk. Maar deed ik niet hetzelfde? In ieder geval was wel duidelijk dat ik aan een enorme uitdaging was begonnen. Maar wat moest ik doen om dit tot een goed einde te brengen? Ik realiseerde me dat het onmogelijk is om een zakelijke topprestatie neer te zetten maar fysiek maar matig voor mezelf te zorgen. En dus besloot ik ernst te maken met sporten. Ik ben gaan bootcampen en heb het zwemmen weer serieus opgepakt.

Het resultaat is dat ik me fitter voel dan ooit. En ook dat de tijd die ik er in steek makkelijk terugverdien doordat ik gewoon meer kan. Ik kan ook mentaal veel meer aan. Mijn argument: “daar heb ik geen tijd voor” was even onnozel als de uitspraak van Pippi.

Waarom vertel ik dit? Omdat ik een parallel zie met wat we in de kerk doen. We steken zondags en soms door de weeks veel tijd in ons geestelijk welzijn, omdat we weten dat we er daarna echt iets mee kunnen. We maken progressie. Maar hoort de gezonde geest niet ook in een gezond lichaam vraag ik me dan af? Ik ben heus niet de enige die een ‘topprestatie’ moet leveren. Is het leven voor ieder van ons van tijd tot tijd geen topprestatie?

Ik wil helemaal niet moraliserend zijn. En terwijl ik dit schrijf vrees ik voor de volgende schrijver die een soortgelijk betoog gaat houden voor een ‘vegan’ lifestyle. En wellicht op hele terechte gronden.

Wat ik kwijt wil is dat je zeker verder komt met een goede geestelijke ontwikkeling en dat mijn ervaring is dat onze kerk daar een relevante bijdrage aan levert. Maar dat het erg onevenwichtig is als je je niet op andere terreinen ook ontwikkelt. Wat doe jij om ook fit te zijn? En zijn je argumenten om niet te sporten echt valide?

Dus Nino, ga zo door en ik ben benieuwd wat jij als sport-spreker ons gaat leren. Ik ben benieuwd naar je inzichten!

[fbcomments width=”100%” scheme=”dark”]