Enthousiast
Meer Familie
Bryan Koopmans
Vorig jaar november werd ik gevraagd of ik meer wou doen voor de regio waarvan… onze kerk onderdeel is. Eurasia, één van de zes werelddelen waar onze wereldwijde kerk uit bestaat. “Zou je erover willen nadenken om de taken in je lokale kerk voor de stream aan iemand anders door te geven? En ons willen helpen met je talenten?” Ik vond dat een moeilijke vraag. Bij mijn church family daar aan de Zwanensingel, daar doe ik mijn hobby en passie zo graag! Maar in de loop van de tijd begon die bron van energie toch ook op te drogen. Na een half jaar nadenken en veel vragen aan mezelf of ik dat ook echt wilde, vele gesprekken erover, was het dan ook wel echt tijd. Tijd voor een ander avontuur en nieuwe reis. Ik ben aan de slag gegaan als vrijwilliger voor het communicatie team van onze regio.
De grootste vraag die ik had was: “Wat moet ik daar dan van verwachten?” En God zei: “Wacht maar af!” Het wachten duurt soms lang, maar langzaam komt het avontuur steeds meer te voorschijn. Er komen steeds mensen op mijn pad die, net als ik, met Jezus onderweg zijn. De een wat dichterbij aan de overkant in Engeland, bij de oosterburen in Duitsland of 5 uur later aan de andere kant van de wereld in India. Iedere week is er wel contact met iemand die in zijn of haar cultuur Jezus volgt! De wereld wordt langzaam iets kleiner, en zo krijg ik er gewoon een church family bij, met alles wat daarbij hoort. We delen leuke dingen met elkaar, maar er is ook ruimte om onze zorgen met elkaar te delen. En vaak bidden we voor elkaar. En als we elkaar dan weer tegenkomen op een event, weet ik dat ik thuis ben! Samen in een wereld vol liefde, maar ook in een wereld van verdriet en zorgen die je met elkaar draagt. Zo zorgen wij in onze wereldwijde kerk voor elkaar met allerlei mooie initiatieven.
Als ik in gebed ben of denk aan al die mensen die samen met mij op pad zijn met Jezus, herinner ik me vaak de tekst van Erasmus, op een gebouw naast Rotterdam Centraal station “Waar ik me goed voel, voel ik me thuis“. Het thuis zijn bij de thuisbasis hier in Vlaardingen en op andere plekken in de wereld. Dat gigantische grote gezin van God dat me nog iedere dag aan het denken zet en verbaast. De leden van dat grote gezien die ook een voorbeeld voor me zijn, als “Christlike Disciples in the nations”. Broers en Zussen die je niet zo snel vergeet omdat Jezus ook in hen leeft!