Samenvatting

Het leven van ieder mens bestaat uit verhalen – groot of klein, vreugdevol of pijnlijk – maar er is één verhaal dat alles overstijgt: Jezus is Heer. Dat is de boodschap van Paulus in 2 Korintiërs 4:5–18. God heeft in ons hart het licht laten schijnen dat straalt van Jezus Christus. Wij zijn echter maar aarden potten: breekbaar en kwetsbaar. Juist daardoor wordt duidelijk dat de kracht die in ons werkt niet van onszelf komt, maar van God.

Dat betekent niet dat er geen moeite of lijden is. We worden belaagd, maar niet in het nauw gebracht. We worden aan het wankelen gebracht, maar niet vertwijfeld. We worden geveld, maar gaan niet te gronde. In ons bestaan dragen we altijd het sterven van Jezus met ons mee, zodat ook Zijn leven zichtbaar wordt. Ons uiterlijke bestaan gaat voorbij, maar ons innerlijke wordt dag na dag vernieuwd. De tijdelijke last die we dragen weegt niet op tegen de eeuwige heerlijkheid die wacht.

Deze boodschap staat haaks op de vele “heren” die zich vandaag opdringen: nationalisme, complotten, consumptie, prestaties, status of veiligheid. Ze beloven redding maar stellen teleur. Ze laten ons leeg en moe achter. Het evangelie verkondigt een ander verhaal: uit de duisternis zal licht schijnen. Niet onze eigen kracht houdt ons staande, maar Christus die in ons leeft.

Opvallend is dat juist nu nieuwe hoop zichtbaar wordt. Jongere generaties in verschillende landen zoeken weer vaker de weg naar kerk en geloof. Waar oude bewegingen soms ophielden omdat het collectieve verlangen verdween en het “ik” de overhand kreeg, klinkt nu opnieuw de roep om een gezamenlijk geloofsleven. Paulus spreekt steeds in de wij-vorm: wij verkondigen, wij dragen, wij geloven. Er is geen “ik” in opwekking, maar wel een “wij”.

Daarom ligt de belijdenis “wij zijn niet gebroken” niet in onszelf, maar in Christus. Misschien zijn we moe of gewond, misschien voelen we ons klein of omringd door duisternis – maar gebroken zijn we niet. Het ene verhaal dat ons draagt is dat Jezus Heer is. Dat geeft hoop, kracht en richting om ongebroken te leven te midden van een gebroken wereld.

 

Gespreksvragen:

1. Wat betekent het voor jou dat onze kwetsbaarheid de plek is waar Gods kracht zichtbaar wordt?
2. Welke stemmen of “valse redders” merk jij dat vandaag veel invloed hebben, en hoe kun je daartegenover het licht van Christus laten zien?
3. Paulus benadrukt steeds “wij” in plaats van “ik”. Hoe kunnen wij samen een ongebroken gemeenschap vormen die hoop uitstraalt?