...thuis verder!

In het kader van deze preekserie is steeds opnieuw de vraag hoe we het gebroken verhaal over Gods Koninkrijk kunnen ontmaskeren en tegelijkertijd Gods Koninkrijk in de wereld kunnen onthullen. Dennis begon zijn preek met een spannend thema in een wereld waar oorlog op dit moment zo zichtbaar en voelbaar aanwezig is. “Het idee dat we daarin een kant moeten kiezen.” Dennis liet ons zien hoe Jezus ons echter oproept om er juist tussenin te gaan staan, in het midden, als vredestichters, die willen laten zien dat Gods vrede voor iedereen bedoeld is.

We willen dat ook praktisch maken in ons dagelijks leven, waarin we vrede willen ervaren en uitdelen. Als Jezus ons Zijn vrede geeft, door ons te vullen met Zijn Heilige Geest, dan nodigt Hij ons vervolgens uit om mensen van vergeving te zijn. (Joh.20:20-23) Want daar waar vergeving is, ontstaat vrede. In de preek focuste Dennis op dat wij anderen vergeven, juist om die vrede ook aan de ander te schenken – want we gunnen toch iedereen de vrede van God? Tegelijkertijd doen we vergeving niet alleen voor de ander maar ook voor onszelf. Het geeft ook onszelf vrede!

Ik moet daarbij altijd denken aan een voorbeeld van een collega. Hij vertelde hoe hij ooit een preek had gehouden over vergeving. Aan het einde van de dienst kwam een gemeentelid naar hem toe. De vrouw was verlaten door haar man, die inmiddels alweer gelukkig getrouwd was met een ander; zij was achtergebleven met drie kinderen en moest keihard werken om de touwtjes aan elkaar te knopen. Ze zei tegen hem: “Vergeven? Ik kan mijn ex man toch niet zomaar vergeven? Weet je wat hij me heeft aangedaan? Weet je hoe zwaar ik het nu heb? Weet je wat hij mijn kinderen heeft aangedaan? En dan zou ik hem moeten vergeven? Dan komt hij er gewoon mee weg!” Waarop mijn collega zei: “Lieve … hij is er allang mee weggekomen. Hij is gelukkig getrouwd, en jij houdt de hete kolen van woede in je handen en bent je al die tijd aan het branden. Het is aan jou om ze los te laten.”

Boosheid, woede, of je gelijk, vasthouden, schaadt ook jezelf – en vaak zelfs niet eens de ander. Dus vergeven doe je niet alleen, of soms zelfs niet eens, om de ander vrede te gunnen, maar ook aan jezelf. De volgende vragen nodigen je uit om te ontdekken welke kolen jij vasthoudt. Misschien kun je samen met anderen bidden of Jezus ìn jou, je helpt, ze los te laten. Want waar jij het misschien niet kan, kan Hij het wel – en Hij woont in jou.

1. Heeft iemand jou wel eens vergeven voor iets waarvan je dacht dat dat niet zou gebeuren? Hoe voelde dat?
2. Heb je wel eens ervaren dat vergeving zowel de ander als jouzelf goed deed? Deel daarover.
3. Wie heb je nog te vergeven? Wat is ervoor nodig? Mag Jezus-in-jou het voor en met jou doen?
4. Als je tijdens de dienst (in de kerk of thuis) naar het open altaar bent gegaan, rondom het thema vergeving, deel daar dan over met iemand anders en bid samen verder, over de weg van vergeving en wellicht verzoening.