Samenvatting

Geloof is geen stilstaand systeem. Het is beweging – een levend proces waarin God mensen verschuift van angst naar vertrouwen, van regels naar relatie, van Zelf naar Geest. In deze preek staat een andere verschuiving centraal: van een geloof dat halfvol is, naar een hoop die volmaakt is.

Paulus schrijft in 1 Korintiërs 15 een scherpe boodschap aan de gelovigen in Korinthe. Sommigen van hen twijfelden eraan of de doden werkelijk zouden opstaan. Ze konden nog geloven dat Jezus was opgestaan – misschien symbolisch, misschien uniek – maar dat wij ook zouden opstaan? Dat ging hun te ver. Paulus maakt duidelijk: als die opstanding er niet is, is ons hele geloof zinloos. Zonder de opstanding is ons geloof een mooi, functioneel levenssysteem, maar zonder echte toekomst. Troostend, richtinggevend, maar uiteindelijk leeg.

Veel gelovigen leven met een halfvolle hoop: geloof dat vooral gericht is op kracht voor vandaag, zingeving in het hier en nu, moreel houvast of innerlijke rust. We bouwen kerken die mensen helpen om te functioneren, maar vergeten hen te leren om te verwachten. Maar Paulus is duidelijk: als we alleen voor dit leven op Christus hopen, zijn we beklagenswaardig.

In Ezechiël 37 krijgt de profeet een visioen van een dal vol dorre beenderen. Wanneer God vraagt: “Kunnen deze botten weer leven?”, antwoordt Ezechiël: “Heer, dat weet U alleen.” Geen ja, geen nee – een halfvol antwoord. Maar precies daar begint de shift. God zegt: “Profeteer!” En als Ezechiël spreekt, komt er beweging. De beenderen vormen lichamen, worden met vlees bekleed, ontvangen adem – en leven! En dan, als hoogtepunt, zegt God: “Ik zal jullie graven openen.” Volmaakte hoop begint daar waar wij durven spreken tegen wat dood lijkt, en geloven dat het leven niet ophoudt bij de dood.

Een leven van volmaakte hoop leeft anders. Het ademt verwachting. Het kijkt anders naar pijn, verlies en lijden – niet met ontkenning, maar met vertrouwen dat het niet het einde is. Het weet: wat hier onaf blijft, wordt daar voltooid. Wat hier sterft, wordt daar opgewekt. Wat hier gezocht wordt, wordt daar gevonden.

God nodigt ons uit om te leven met een hoop die sterker is dan de dood. Niet alleen geloven in een betere dag, maar vertrouwen op de grote Dag. Niet alleen bidden voor vandaag, maar bidden in de kracht van de opstanding. Want Christus is werkelijk uit de dood opgewekt. En dat verandert alles. Shift happens!

 

Gespreksvragen:

1. Waar herken jij sporen van halfvolle hoop in je geloof, je gebeden of je verwachtingen?
2. Hoe verandert het je perspectief als je voluit gelooft dat de dood niet het laatste woord heeft?
3. Welk ‘dal van dorre beenderen’ in jouw leven heeft een profetisch woord van hoop nodig?