•••

Het gelijknamige boekje geeft een boodschap weer die in deze tijd erg actueel is. Ik ga geïnspireerd hierop het verhaal schrijven in mijn eigen bewoordingen.

Er waren twee muizen Peins en Pieker die woonden in een doolhof. Elke dag gingen zij op zoek naar kaas. Op een dag vonden zij kaasstation K vol met hun favoriete kaas. Nu dwaalden zij niet langer door het doolhof. Elke dag opnieuw liepen zij naar kaasstation K om hun buikjes te vullen. Ze voelden zich steeds zekerder en waren trots op hun kaasberg die zij zich zomaar toe-eigenden. Op een dag liepen zij naar hun kaasstation en ontdekten tot hun grote schrik dat hij leeg was.

“Wat? Wie heeft mijn kaas gepikt? Het is niet eerlijk!”

Gepikte kaas: het kan ons ook overkomen. Je was altijd gezond en ineens overkomt je een ziekte. Je gezondheid is gepikt, verdwenen. Of je partner zegt ineens te willen scheiden. En je had erop vertrouwd dat je huwelijk altijd goed zou blijven. Er komt Corona en je wordt ontslagen. Hoe kan dat nu? Je had je altijd met hart en ziel voor het bedrijf ingezet. Een dierbare komt te overlijden en je wereld staat op zijn kop, enzovoort.

Peins en Pieker zaten lange tijd te wachten in het lege kaasstation, maar er veranderde niets. Pieker kreeg het verlangen om op zoek te gaan naar nieuwe kaas. Maar Peins wilde er niets van weten. “Misschien is er geen nieuwe kaas of je vindt het niet of hij is niet lekker” zei hij. Pieker ging op weg. Het was een lange moeilijke weg, maar hij hield zijn doel voor ogen: nieuwe kaas. Hij had nu ook meer tijd om na te denken. Waar kwam de kaas eigenlijk vandaan? Vroeger dacht hij dat het verdiend had maar nu bedacht hij dat er iemand moest zijn die die kaas daar had neergelegd. Hij kwam tot een conclusie. Vertrouw niet op je kaas, maar op de Gever van de kaas. Dat gaf hem moed. “Ik ben niet alleen op reis, er is Iemand die over mij waakt” concludeerde hij. Met het vertrouwen in de Kaaschef was hij ervan overtuigd dat alles goed zou komen zelfs al had hij nog geen kaas geroken. Maar spoedig vond Pieker kleine stukjes kaas en voelde hij zijn krachten weer toenemen. Nu hij de kaas niet langer vanzelfsprekend vond dankte hij de Kaaschef voor deze heerlijke kaas. De kaasstukjes die hij vond leken hem wel de weg te wijzen. Op een dag kwam Pieker een nieuw kaasstation binnen. Er lagen stapels kaas. Zoveel had hij nog nooit gezien. Veel soorten kende hij, maar er waren ook nieuwe soorten. Er waren meer muizen en hij maakte nieuwe vrienden. Hij bracht een toast uit en zei: “Lang leve de verandering!”

Ons leven lijkt ook meer op een doolhof dan op een lange brede plezierige laan. We raken soms verdwaald, in de war of komen vast te zitten in een doodlopende steeg. Als ons leven ineens verandert, is het belangrijk dat wij weten dat God er nog steeds is om ons te leiden. Veranderingen zijn spannend maar wanneer je blijft zitten waar je zit zoals Peins, zal je omkomen van de honger. 

“Denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg” (Spreuken 3:6).