We willen goed liefhebben van God, naaste en onszelf omwille van de wereld. We willen dus leren de taal van de liefde beter te spreken en te begrijpen zodat we verstaanbaar zijn, zodat Gods liefde door ons heen verstaanbaar is. Maar de taal van de liefde die de Bijbel ons leert is vaak niet meer de taal van de liefde die we vandaag spreken. Eén reden hiervoor is dat we de taal extreem overdreven spreken. En als we dingen extreem of overdreven articuleren is het niet meer mooi. Maar extreme liefde is onvolmaakte liefde. En als we goed lief willen hebben van God, onze naaste en onszelf omwille van de wereld is er behoefte aan dat we de nuances bespreken die Paulus benoemt (1 Korintiërs 13:1-13) zodat het ons beeld van de liefde volmaakt zal maken en daarmee verstaanbaar voor God, onze naaste en onszelf.