...thuis verder!

In het leven denken we vaak dat alles lineair is, een rechte lijn die ergens begint en straks daar heengaat. zit een continuering in het leven. Maar op een heel ander niveau kent het leven ook wederkerende aspecten, de circle of life. Te midden van deze rechtlijnige geschiedenis zien we dus in de geschiedenis van Israël ook the circle of life. Er zat een bepaalde herhaling in hun geschiedenis als volk van God. Ze beeweegden zich herhaaldelijk in vier opeenvolgende omstandigheden: Land, Koninkrijk, Verdeeldheid, Ballingschap.

Op het moment dat het volk Israël in ballingschap in Babylonië zat worstelden ze met een aantal issues. Eén probleem was dat Israël zich realiseerde dat ze een volk zijn geworden dat niet meer thuis is. Een ander probleem waarmee ze geconfronteerd werden was de angst dat ze hun kinderen kwijt zouden raken aan deze post-587-cultuur – deze nieuwe wereld die oude realiteiten verving. Een laatste issue was dan uiteraard dat niemand leuk vond wat een Jeremia, Ezechiël en Jesaja zo te zeggen hadden. Het was dan ook een vicieuze circle of life.

Het deel van een beloofd land betrekken is geweldig. Maar ook daar aankomen en zien wat God doet is geweldig. Maar waar zitten wij dan nu? Als we eerlijk zijn dan voelt het ergens het meest als verdeeldheid en/of ballingschap. Niet alleen vanwege een pandemie maar daarvoor ook al. We voelen de machteloosheid. Verdeeldheid staat dagelijks aan de order in de kerk en daarbuiten. Splitsen blijkt de enige oplossing voor alles, voor kerken, huwelijken, relaties, regeringen. Polarisatie heeft de macht en misbruikt deze op grote schaal. En we hebben issues: We voelen ons met toenemende mate een vervreemde club mensen met een ouderwets geloof in deze wereld. Vervolgens maken we ons steeds meer zorgen dat we onze kinderen kwijt zullen raken. En dan het echt moeilijke gedeelte. We zitten ook in een tijd waar veel van wat we doen treuren is: “Weet je nog hoe het toen was? Dat was een geweldige tijd.”

Maar als wij niet kunnen ophouden te proberen ons heden te fiksen met een verlangen naar het verleden zullen we nooit de heling vinden die enkel en alleen ligt in een streven naar Gods toekomst. Want in Gods realiteit is de circle of life nooit een vicieuze cirkel maar een victorieuze cirkel.

Het is wat jij durft te geloven. Want het is een tijd waar alles vloeibaar is. We storten ons als het ware de woestijn in en mogen ons iets voorstellen wat nog niet is. Alles is van zijn vastgeroeste fundamenten gescheurd. Alles is bewegelijk en kan alle kanten opgaan. Gods genade triomfeert altijd en heeft dus elke ballingschap een einde. Het goede nieuws voor ons is dat God te veel van ons houdt om je glorierijk verleden of een heden in ballingschap het einde van het verhaal te laten zijn. We zijn uitgenodigd om te bewegen in een victorieuze circle of life.

1. Herken je deze vicieuze circle of life in je eigen leven? Wat lijken wederkerende aspecten te zijn die je altijd weer tegenkomt, waar je altijd weer tegen aanloopt?
2. Bedenk een voorbeeld uit je leven waar deze uitspraak van toepassing op is: “Als wij niet kunnen ophouden te proberen ons heden te fiksen met een verlangen naar het verleden zullen we nooit de heling vinden die enkel en alleen ligt in een streven naar Gods toekomst.”
3. Een boom gaat ook elk jaar door vier seizoenen. Maar elke cyclus is onderdeel van zijn groei. Hoe kunnen we elkaar helpen om te bewegen en te groeien in de victorieuze circle of life?