...thuis verder!

Als we uitgaan van wat de Bijbel ons vertelt dan is iedereen geroepen. Wat is je roeping? Je roeping gewoon als burger, als collega, als baas, als werknemer of werkgever, als vriend of vriendin, als leider of medewerker, als gemeentelid, als echtgenoot of echtgenote, als vader of moeder, als volgeling van Jezus, als mens? Waar doe je het voor?

David werd als jonge gast gezalfd tot nieuwe koning door Samuel. Maar direct daarna ging hij weer terug naar wat hij altijd deed: schapen hoeden. En terwijl schapen hoeden saai, stil, verborgen en eenzaam is heeft David daar alles geleerd over zijn roeping en wat het betekend om een koning te zijn. Je mag dus daar in het eenzame, verborgene en saaie leren waarom je doet wat je doet, je roeping.

In de loop van de tijd zijn er wel wat nieuwe alternatieven voor een roeping opgedoken. Eén ervan is: Ik doe het omdat ik het leuk vind om te doen. En het probleem is niet dat we dingen niet leuk mogen vinden. Maar er zullen absoluut momenten komen dat we iets of iemand niet meer leuk vinden, dat de aanvankelijke euforie voorbij zal zijn en er vervolgens een be-‘roep’ wordt gedaan op ons commitment, onze roeping. En dan is het goed om te weten wat je roeping is.

Wen roeping die zegt: Ik ontvang leven door mijn leven te verliezen. Ik vind leven door mijzelf aan anderen te geven. Ik vind leven door een verbond te sluiten, mij te committeren. Want als er geen hoger doel is dan mijn verlangens, dan is er niks meer over om mijn verlangens voor te ontkennen. Als er geen hoger doel is dan mijn geluk, dan is er niks meer om voor te sterven, dan is er niks meer om voor te leven, niks meer om een roeping voor te hebben.

David leerde ook strijden in de saaie, verborgen en eenzame plaats door schapen te hoeden. Dat is waar zijn kracht vandaan kwam. Hij vocht daar tegen leeuwen en beren. We willen allemaal graag meteen als koning of koningin door het leven gaan. Het allemaal voor elkaar hebben. Dat hebben we geleerd van deze wereld waarin we proberen te overleven. Maar als we meer willen dan alleen overleven in dit leven dan hebben we misschien de woestijn juist nodig. Daar kunnen we ons laten testen en ontdekken waar we staan en wat nodig is om verder te kunnen.

Daar in de saaie, verborgen en eenzame plaatsen samen met God is waar je loyaliteit en commitment leert, dienstbaarheid, volharding, vastberadenheid, aanbidding, geduld en het doen vanuit de juiste intenties in alles wat je doet in het leven: tot eer van Zijn naam. Onze roeping is niet zozeer dat anderen meer op Jezus gaan lijken maar dat Jezus steeds meer zichtbaar wordt in ons. Er is geen hogere en nobelere roeping in deze wereld om het gezicht van de koning te dragen.

1. Heb je ooit nagedacht over je roeping als burger, als collega, als baas, als werknemer of werkgever, als vriend of vriendin, als leider of medewerker, als gemeentelid, als echtgenoot of echtgenote, als vader of moeder, als volgeling van Jezus, als mens? Hoe zou je deze dan formuleren?
2. Herken je die momenten dat God je voorbereidt in het saaie, stille, verborgene en eenzame? Welke momenten of perioden in je leven waren dat? Wat gebeurde er?
3. Herken je ook momenten dat je je roeping verwarde met ‘ik vind het leuk’? Hoe kwam je erachter dat je toch niet geroepen was?
4. Als onze roeping dan is dat mensen steeds meer Jezus in ons mogen zien hoe zouden we dat dan verder vorm kunnen geven?